Clenbuterol

Clenbuterol History and Overview

Clenbuterol is not an anabolic steroid, but rather a stimulant that belongs to a classification of compounds known as sympathomimetics. This classification (or ‘family’) contains other compounds that the average person might be more familiar with, such as: caffeine, ephedrine, albuterol, amphetamines, cocaine, and many others. It is indeed quite a broad drug category, and each of the compounds in this family are related to each other, and more or less carry many similarities and operate in a similar manner through similar pathways. Clenbuterol’s effect on the nervous system involves its interaction with adrenoreceptors, which are located in many different tissues and cell types in the body. When Clenbuterol binds to these adrenoreceptors, different effects in different tissue types (depending on the tissues stimulated) will manifest. One effect in particular that we are concerned with is Clenbuterol’s effect in adipose (fat) tissue.

There are two different adrenoreceptors in the body – alpha and beta receptors – and within those two different types, there are 9 subtypes. For example, alpha-1, alpha 2, beta-1, beta-2 receptors, etc. The difference between Clenbuterol and other compounds in the stimulant family lie in their different capabilities to stimulate different subtypes, multiple subtypes, or focus on one subtype. Clenbuterol in particular I known for its very strong and almost exclusive stimulation of the beta-2 adrenoreceptors, and therefore this is why Clenbuterol is commonly referred to as a beta-2 receptor agonist. It is within fat tissue that, when beta-2 receptors are stimulated by Clenbuterol, initiate lipolysis (the breakdown of fat into free fatty acids). It has gained plenty of popularity among just bodybuilders and athletes because of this, but among entertainment celebrities, and by proxy, common people looking to drop a few pounds of fat.

Clenbuterol’s original use as a medicine in the prescription drug market was (and still currently is) as a bronchodilator in the treatment of asthma. It is most frequently administered in this manner in asthma inhalers as the primary active drug in the inhaler. The use of Clenbuterol as an asthma medication is primarily a European medical practice, and in North America, Clenbuterol’s close sister compound Albuterol is utilized instead. Upon activation of beta-2 receptors in the cell lining of the bronchial tubes, it will initiate bronchial dilation (opening and expansion of the airways) in the lungs, nose, and throat. Almost all sympathomimetic stimulants exert this effect, but Clenbuterol and Albuterol are highly effective in particular for this purpose. Clen has also been used medically in the treatment of other conditions, such as hypertension, cardiovascular shock or slowdown, heart arrhythmias, migraine headaches, allergic reactions and swelling, histamine reactions, and anaphylactic shock.

ประวัติและภาพรวมของ Clenbuterol

Clenbuterol ไม่ใช่สเตียรอยด์อะนาโบลิก แต่เป็นสารกระตุ้นที่อยู่ในการจำแนกประเภทของสารประกอบที่เรียกว่า sympathomimetics การจัดหมวดหมู่นี้ (หรือ 'ตระกูล') ประกอบด้วยสารประกอบอื่นๆ ที่คนทั่วไปอาจคุ้นเคยมากกว่า เช่น คาเฟอีน อีเฟดรีน อัลบูเทอรอล แอมเฟตามีน โคเคน และอื่นๆ อีกมากมาย เป็นยาที่ค่อนข้างกว้าง และสารประกอบแต่ละชนิดในตระกูลนี้มีความเกี่ยวข้องกัน และมีความคล้ายคลึงกันไม่มากก็น้อย และดำเนินการในลักษณะที่คล้ายคลึงกันผ่านวิถีทางที่คล้ายคลึงกัน ผลกระทบของ Clenbuterol ต่อระบบประสาทเกี่ยวข้องกับการมีปฏิสัมพันธ์กับตัวรับ adrenoreceptors ซึ่งอยู่ในเนื้อเยื่อและเซลล์ชนิดต่างๆ ในร่างกาย เมื่อ Clenbuterol จับกับตัวรับอะดรีโนรีเซพเตอร์เหล่านี้ ผลกระทบที่แตกต่างกันในเนื้อเยื่อประเภทต่างๆ (ขึ้นอยู่กับเนื้อเยื่อที่ถูกกระตุ้น) จะแสดงออกมา ผลกระทบอย่างหนึ่งที่เรากังวลเป็นพิเศษคือผลของ Clenbuterol ในเนื้อเยื่อไขมัน

มีตัวรับอะดรีโนรีเซพเตอร์ที่แตกต่างกัน 2 ชนิดในร่างกาย ได้แก่ ตัวรับอัลฟ่าและเบต้า และภายในตัวรับอะดรีโนรีเซพเตอร์ทั้งสองชนิดนี้มี 9 ชนิดย่อย ตัวอย่างเช่น ตัวรับ alpha-1, alpha 2, beta-1, beta-2 เป็นต้น ความแตกต่างระหว่าง Clenbuterol และสารประกอบอื่นๆ ในกลุ่มสารกระตุ้นอยู่ที่ความสามารถที่แตกต่างกันในการกระตุ้นชนิดย่อยที่แตกต่างกัน ชนิดย่อยหลายชนิด หรือเน้นไปที่ชนิดย่อยเดียว . โดยเฉพาะอย่างยิ่ง Clenbuterol ที่ฉันรู้จักสำหรับการกระตุ้นตัวรับเบต้า-2 อะดรีโนรีเซพเตอร์ที่แรงมากและเกือบจะเป็นเอกสิทธิ์เฉพาะบุคคล ดังนั้นนี่คือเหตุผลว่าทำไม Clenbuterol จึงมักเรียกกันว่าตัวรับเบต้า-2 อะโกนิสต์ มันอยู่ในเนื้อเยื่อไขมันที่เมื่อตัวรับเบต้า-2 ถูกกระตุ้นโดย Clenbuterol จะเริ่มต้นการสลายไขมัน (การสลายไขมันเป็นกรดไขมันอิสระ) ได้รับความนิยมอย่างมากในหมู่นักเพาะกายและนักกีฬาเพราะเหตุนี้ แต่ในหมู่ดาราบันเทิงและคนทั่วไปที่ต้องการลดไขมันสักสองสามปอนด์

การใช้เดิมของ Clenbuterol เป็นยาในตลาดยาที่ต้องสั่งโดยแพทย์ (และยังคงเป็นอยู่ในปัจจุบัน) เป็นยาขยายหลอดลมในการรักษาโรคหอบหืด มักใช้ในลักษณะนี้ในยาสูดพ่นโรคหอบหืดเป็นยาหลักที่ออกฤทธิ์ในยาสูดพ่น การใช้ Clenbuterol เป็นยารักษาโรคหอบหืดเป็นหลักปฏิบัติทางการแพทย์ของยุโรป และในอเมริกาเหนือ สารประกอบ Albuterol ที่เป็นน้องสาวคนสนิทของ Clenbuterol ถูกนำมาใช้แทน เมื่อเปิดใช้งานตัวรับเบต้า-2 ในเยื่อบุเซลล์ของหลอดลม มันจะเริ่มต้นการขยายหลอดลม (การเปิดและการขยายตัวของทางเดินหายใจ) ในปอด จมูก และคอ สารกระตุ้น sympathomimetic เกือบทั้งหมดมีผลนี้ แต่ Clenbuterol และ Albuterol มีประสิทธิภาพสูงโดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับจุดประสงค์นี้ Clen ยังใช้ทางการแพทย์ในการรักษาภาวะอื่นๆ เช่น ความดันโลหิตสูง ภาวะหัวใจหยุดเต้นหรือหัวใจเต้นช้าลง ภาวะหัวใจเต้นผิดจังหวะ ปวดศีรษะไมเกรน อาการแพ้และบวม ปฏิกิริยาฮีสตามีน และภาวะช็อกจากแอนาไฟแล็กติก

Although Clenbuterol is a beta-2 receptor agonist, it does exhibit effects on other receptor subtypes as well, with emphasis on the beta-2 subtype. By comparison, Ephedrine is known for stimulating multiple beta and alpha receptors by an equal degree rather than stimulation of one receptor subtype by a large degree. Clenbuterol is said to be anabolic in muscle tissue by many in the bodybuilding community. The truth is that Clenbuterol is only minimally anabolic in muscle tissue, and that this has primarily been found to be the case in animals rather than humans (which also requires a long period of use before any of these effects rise to any semblance of a measurable level)[1].

One important point of note is that through continued consistent use, Clenbuterol will downregulate beta-2 receptors in the body in response to its stimulation of those receptors[2], and it occurs very quickly. The manifestation of this effect is diminished fat loss during use until the fat loss reaches a complete stop. There are two methods of remedying this effect. The first is to introduce time off from use of the drug (2 weeks minimum). The second is through the use of Ketotifen Fumarate, an anti-histamine drug that is known for upregulating beta-2 receptors[3]. Benadryl has been rumored to have the same effects as Ketotifen Fumarate on beta-2 receptors, but this has found to be simply untrue because although Benadryl is an antihistamine like Ketotifen, it operates on a very different pathway.

แม้ว่า Clenbuterol เป็นตัวเอกของตัวรับเบต้า-2, มันแสดงผลบนชนิดย่อยของตัวรับอื่นๆ เช่นกัน, โดยเน้นที่ชนิดย่อยของเบต้า-2. โดยการเปรียบเทียบ, อีเฟดรีนเป็นที่รู้จักสำหรับการกระตุ้นตัวรับเบต้าและอัลฟาหลายตัวโดยระดับที่เท่ากันมากกว่าการกระตุ้นตัวรับชนิดย่อยหนึ่งตัวในระดับมาก Clenbuterol กล่าวกันว่าเป็น anabolic ในเนื้อเยื่อของกล้ามเนื้อโดยหลายคนในชุมชนเพาะกาย ความจริงก็คือ Clenbuterol เป็นสารอะนาโบลิกในเนื้อเยื่อของกล้ามเนื้อเพียงเล็กน้อยเท่านั้น และส่วนใหญ่พบว่าเป็นกรณีนี้ในสัตว์มากกว่าในมนุษย์ (ซึ่งต้องใช้ระยะเวลานานก่อนที่ผลกระทบเหล่านี้จะเพิ่มขึ้นจนมีลักษณะที่วัดได้ ระดับ 1].

ประเด็นสำคัญที่ควรทราบประการหนึ่งคือการใช้อย่างต่อเนื่องอย่างต่อเนื่อง Clenbuterol จะลดการควบคุมตัวรับเบต้า-2 ในร่างกายเพื่อตอบสนองต่อการกระตุ้นของตัวรับเหล่านั้น[2] และเกิดขึ้นอย่างรวดเร็ว การสำแดงของผลกระทบนี้คือการสูญเสียไขมันลดลงระหว่างการใช้จนกว่าการสูญเสียไขมันจะหยุดลงอย่างสมบูรณ์ มีสองวิธีในการแก้ไขผลกระทบนี้ ประการแรกคือการแนะนำการหยุดใช้ยา (อย่างน้อย 2 สัปดาห์) ประการที่สองคือการใช้ Ketotifen Fumarate ซึ่งเป็นยาต้านฮีสตามีนที่เป็นที่รู้จักสำหรับการควบคุมตัวรับเบต้า -2 [3] มีข่าวลือว่า Benadryl มีผลเช่นเดียวกับ Ketotifen Fumarate ต่อตัวรับ beta-2 แต่สิ่งนี้พบว่าไม่เป็นความจริงเพราะแม้ว่า Benadryl จะเป็นยาต้านฮีสตามีนเช่น Ketotifen แต่ก็ทำงานบนเส้นทางที่แตกต่างกันมาก

Clenbuterol Side Effects

Being that Clenbuterol is not an anabolic steroid, it does not express or exhibit any of the known side effects that are associated with anabolic steroid use. Instead, Clen expresses side effects that are common to all drugs and compounds in the stimulant class. This means that many Clenbuterol side effects are similar to that of Caffeine, Ephedrine, and other stimulants to varying degrees. Clenbuterol side effects also include those that are considered somewhat unique to the compound that are unseen with other stimulants.

Perhaps the most unique of Clenbuterol side effects is the commonly reported side effect of muscle cramping. This is also a reported side effect of Clenbuterol’s close sibling compound, Albuterol. The cause of this is through Clenbuterol’s depletion of Taurine in the body. Studies have demonstrated that the use of Clenbuterol depletes levels of the amino acid Taurine both in muscle tissue as well as serum blood plasma[4][5]. Taurine alongside Magnesium, Potassium, and Sodium play very crucial roles in the regulation of bioelectrical nerve impulses and signals that govern the contraction and relaxation of all muscle tissue types. When Taurine is depleted, involuntary and often intense and painful muscle contractions that lead to cramps can result. It has been found that supplementation with Taurine at 2.5 – 5 grams per day can mitigate this side effect.

Being a stimulant, Clenbuterol is particularly harsh on cardiac tissue and the cardiovascular system, though there is some evidence that Clenbuterol can promote muscle growth and cardiac recovery in patients with chronic heart failure using high dosages[6]. However, the peak Clenbuterol dosages used in this study would be considered extreme[7] and should not be attempted by anyone due to the high-risk nature. Myocardial Ischemia has also been reported as a risk of Clenbuterol use[8], a condition whereby there is insufficient blood supply to the heart as a result of arterial vasoconstriction caused by Clenbuterol. A study on rats unveiled Clenbuterol’s alarming myotoxic effects[9], where it caused the death of heart muscle as well as the soleus muscle. The dosages in this study, however, would be considered extreme, but it is a concern surrounding the use of Clenbuterol.

When it comes to Clenbuterol and the heart and cardiovascular system, the vast majority of these negative effects involve cardiac hypertrophy, enlargement of ventricles, and cardiac necrosis[10]. Without a doubt, Clenbuterol tends to place a great degree of strain on the cardiovascular system and this should be a consideration for all potential users.

Other common Clenbuterol side effects include tremors (“shaky hands”), insomnia, sweating and perspiration, increased blood pressure and headaches, and nausea. Clenbuterol side effects can also include adverse or unique allergies and reactions such as hives and rashes.

ผลข้างเคียงของเคลนบูเทอรอล

เนื่องจาก Clenbuterol ไม่ใช่สเตียรอยด์ที่ทำด้วยอะนาโบลิก จึงไม่แสดงหรือแสดงผลข้างเคียงใด ๆ ที่ทราบซึ่งเกี่ยวข้องกับการใช้สเตียรอยด์ที่ทำด้วยอะนาโบลิก แต่ Clen จะแสดงผลข้างเคียงที่พบได้ทั่วไปในยาและสารประกอบทั้งหมดในกลุ่มสารกระตุ้น หมายความ ว่า ผลข้างเคียงของ Clenbuterol หลายอย่างคล้ายกับของคาเฟอีน, อีเฟดรีน, และสารกระตุ้นอื่น ๆ ในองศาที่แตกต่างกัน. ผลข้างเคียงของ Clenbuterol ยังรวมถึงสิ่งที่ถือว่าค่อนข้างเฉพาะสำหรับสารประกอบที่มองไม่เห็นด้วยสารกระตุ้นอื่นๆ

บางทีผลข้างเคียงที่ไม่เหมือนใครของ Clenbuterol คือผลข้างเคียงที่รายงานโดยทั่วไปของการเป็นตะคริวของกล้ามเนื้อ นี่เป็นผลข้างเคียงที่รายงานของสารประกอบพี่น้องที่ใกล้ชิดของ Clenbuterol, Albuterol สาเหตุนี้เกิดจากการพร่องของ Taurine ในร่างกายของ Clenbuterol การศึกษาได้แสดงให้เห็นว่าการใช้ Clenbuterol ลดระดับของกรดอะมิโน Taurine ทั้งในเนื้อเยื่อของกล้ามเนื้อและในพลาสมาในเลือด[4][5] ทอรีนควบคู่ไปกับแมกนีเซียม โพแทสเซียม และโซเดียมมีบทบาทสำคัญมากในการควบคุมแรงกระตุ้นและสัญญาณของเส้นประสาทไบโออิเล็กทริกที่ควบคุมการหดตัวและการคลายตัวของเนื้อเยื่อกล้ามเนื้อทุกประเภท เมื่อทอรีนหมดลง การหดตัวของกล้ามเนื้อโดยไม่สมัครใจและมักจะรุนแรงและเจ็บปวดซึ่งนำไปสู่การเป็นตะคริว พบว่าการเสริมทอรีนในปริมาณ 2.5 – 5 กรัมต่อวันสามารถบรรเทาผลข้างเคียงนี้ได้

Clenbuterol เป็นสารกระตุ้นที่รุนแรงต่อเนื้อเยื่อหัวใจและระบบหัวใจและหลอดเลือด แม้ว่าจะมีหลักฐานบางอย่างที่แสดงว่า Clenbuterol สามารถส่งเสริมการเจริญเติบโตของกล้ามเนื้อและการฟื้นตัวของหัวใจในผู้ป่วยที่มีภาวะหัวใจล้มเหลวเรื้อรังโดยใช้ปริมาณที่สูง[6] อย่างไรก็ตาม ปริมาณ Clenbuterol สูงสุดที่ใช้ในการศึกษานี้จะถือว่าสุดโต่ง[7] และไม่ควรพยายามโดยใครก็ตามเนื่องจากธรรมชาติที่มีความเสี่ยงสูง กล้ามเนื้อหัวใจขาดเลือดยังได้รับรายงานว่ามีความเสี่ยงต่อการใช้ Clenbuterol[8] ซึ่งเป็นภาวะที่มีเลือดไปเลี้ยงหัวใจไม่เพียงพออันเป็นผลมาจากการหดตัวของหลอดเลือดแดงที่เกิดจาก Clenbuterol การศึกษาเกี่ยวกับหนูพบว่า Clenbuterol มีผลกระทบที่เป็นพิษต่อกล้ามเนื้อ[9] ซึ่งทำให้เกิดการตายของกล้ามเนื้อหัวใจและกล้ามเนื้อฝ่าเท้า ปริมาณในการศึกษานี้, อย่างไรก็ตาม, จะถือว่ารุนแรง, แต่ก็เป็นข้อกังวลเกี่ยวกับการใช้ Clenbuterol.

เมื่อพูดถึง Clenbuterol และหัวใจและระบบหัวใจและหลอดเลือด ผลกระทบด้านลบส่วนใหญ่เหล่านี้เกี่ยวข้องกับภาวะหัวใจโตมากเกินไป การขยายตัวของโพรงหัวใจ และเนื้อร้ายในหัวใจ[10] ไม่ต้องสงสัยเลยว่า Clenbuterol มีแนวโน้มที่จะสร้างความเครียดให้กับระบบหัวใจและหลอดเลือด และสิ่งนี้ควรคำนึงถึงผู้ใช้ที่มีศักยภาพทั้งหมด

ผลข้างเคียงอื่น ๆ ของ Clenbuterol ได้แก่ อาการสั่น ("มือสั่น"), อาการนอนไม่หลับ, เหงื่อออกและเหงื่อออก, ความดันโลหิตเพิ่มขึ้นและปวดศีรษะ และคลื่นไส้ ผลข้างเคียงของ Clenbuterol อาจรวมถึงอาการแพ้และปฏิกิริยาที่ไม่พึงประสงค์หรือเฉพาะ เช่น ลมพิษและผดผื่น

Clenbuterol Cycles and Uses

Clenbuterol is most commonly utilized in cutting, pre-contest, and fat loss cycles. It is very rarely utilized during the off-season or during bulking phases. Some small fraction of Clenbuterol users might elect to use it during bulking phases in a (mostly vain) attempt to stave off fat gain during a bulking period where caloric consumption is much higher than usual, and normally above basal metabolic levels. The truth of the matter here is that those who elect to do this are essentially wasting time and money, as the mechanics of Clenbuterol do not even provide for this effect. As previously explained, Clen is responsible for binding to receptors on fat cells and initiating lipolysis, which is the process of the release of triglycerides stored in fat cells into the blood stream as free fatty acids. These free fatty acids then circulate around the bloodstream throughout the body, and they must undergo the second stage of fat loss: fatty acid oxidation. This means the fatty acids must be shuttled into cells and into the mitochondria to be ‘burned’ off, which cannot occur in any significant amount if caloric consumption is too high.

Clenbuterol cycles can either be run solitarily (with no other compounds) on its own, or stacked with other compounds. Whether or not it is run alone does not change the manner in which Clenbuterol cycles are run. This means that Clenbuterol is either used in the 2 weeks on / 2 weeks off protocol (or for 8 constant weeks with the use of Ketotifen every second week). It is recommended that Clenbuterol not be utilized for more than a 12 week period in order to ensure the body’s cardiovascular and other systems receive an adequate rest from the compound.

รอบ Clenbuterol และการใช้งาน

Clenbuterol มักใช้ในการตัด, ก่อนการแข่งขัน, และรอบการสูญเสียไขมัน. ไม่ค่อยได้ใช้ในช่วงนอกฤดูหรือช่วงพะรุงพะรัง ผู้ใช้ Clenbuterol บางส่วนอาจเลือกที่จะใช้มันในระหว่างขั้นตอนการพะรุงพะรังโดยพยายาม (ส่วนใหญ่เปล่าประโยชน์) ที่จะขัดขวางการเพิ่มของไขมันในระหว่างช่วงเวลาที่พะรุงพะรัง ซึ่งการบริโภคแคลอรี่จะสูงกว่าปกติมาก และปกติจะสูงกว่าระดับเมแทบอลิซึมพื้นฐาน ความจริงของเรื่องนี้คือผู้ที่เลือกที่จะทำเช่นนี้จะเสียเวลาและเงินโดยเปล่าประโยชน์ เนื่องจากกลไกของ Clenbuterol ไม่ได้ให้ผลนี้ด้วยซ้ำ ตามที่อธิบายไว้ก่อนหน้านี้ Clen มีหน้าที่จับกับตัวรับบนเซลล์ไขมันและเริ่มการสลายไขมันซึ่งเป็นกระบวนการปลดปล่อยไตรกลีเซอไรด์ที่เก็บไว้ในเซลล์ไขมันเข้าสู่กระแสเลือดในรูปของกรดไขมันอิสระ จากนั้นกรดไขมันอิสระเหล่านี้จะไหลเวียนไปตามกระแสเลือดทั่วร่างกาย และจะต้องผ่านขั้นตอนที่สองของการสูญเสียไขมัน: ออกซิเดชันของกรดไขมัน ซึ่งหมายความว่ากรดไขมันจะต้องถูกส่งเข้าสู่เซลล์และเข้าสู่ไมโตคอนเดรียเพื่อ 'เผาผลาญ' ออกไป ซึ่งไม่สามารถเกิดขึ้นในปริมาณที่มีนัยสำคัญได้หากการบริโภคแคลอรี่สูงเกินไป

วัฏจักรของ Clenbuterol สามารถทำงานเดี่ยวๆ (โดยไม่มีสารประกอบอื่น) ได้ด้วยตัวมันเอง หรือซ้อนกับสารประกอบอื่นๆ ไม่ว่าจะทำงานอย่างเดียวหรือไม่ก็ไม่เปลี่ยนลักษณะที่เรียกใช้วงจร Clenbuterol ซึ่งหมายความว่า Clenbuterol จะใช้ใน 2 สัปดาห์ใน / 2 สัปดาห์นอกโปรโตคอล (หรือ 8 สัปดาห์ต่อเนื่องกับการใช้ Ketotifen ทุก ๆ สองสัปดาห์) ขอแนะนำว่าไม่ควรใช้ Clenbuterol นานกว่า 12 สัปดาห์เพื่อให้แน่ใจว่าระบบหัวใจและหลอดเลือดของร่างกายและระบบอื่นๆ ได้รับการพักผ่อนอย่างเพียงพอจากสารนี้

Clenbuterol Dosages and Administration

As an asthmatic medication in the treatment of asthma, Clenbuterol dosages are in the range of 20 – 40mcg per day.

In order to achieve any significant amount of fat loss, the peak Clenbuterol dosage that individuals should eventually titrate up to should be 120 – 160mcg per day. Females may be able to only tolerate less, in the range of 80 – 100mcg per day.

Whether or not the user is a male or female, the dosage must be slowly titrated (or ‘ramped up’) to the peak dosages mentioned. This means that, for example, an initial starting dosage would be 40mcg of Clenbuterol for the first 3 days, and on the 4^th day of the cycle, the Clenbuterol dosage is increased by another 20mcg (now for a total of 60mcg per day), and 3 days later it is increased again, and so on and so forth. Some individuals can tolerate a quicker titration upwards, and others may require a slower steady increase.

Titration downwards is not necessary when ending Clenbuterol use, though some have a personal preference for it.

Clenbuterol exhibits a half-life of approximately 37 hours, so all Clenbuterol dosages should ideally be consumed at once in the morning. There is no requirement to spread the Clenbuterol dosages throughout the day, and this would in fact cause worse insomnia and sleep disturbances.

ปริมาณ Clenbuterol และการบริหาร

ในฐานะที่เป็นยารักษาโรคหืดในการรักษาโรคหอบหืด ปริมาณ Clenbuterol อยู่ในช่วง 20 – 40mcg ต่อวัน

เพื่อให้บรรลุการสูญเสียไขมันในปริมาณที่มีนัยสำคัญ ปริมาณ Clenbuterol สูงสุดที่บุคคลควรไตเตรทในที่สุดควรจะเป็น 120 – 160mcg ต่อวัน ผู้หญิงอาจทนได้น้อยกว่าเท่านั้น โดยอยู่ในช่วง 80 – 100mcg ต่อวัน

ไม่ว่าผู้ใช้จะเป็นชายหรือหญิงก็ตาม ปริมาณยาจะต้องค่อยๆ ไตเตรท (หรือ 'เร่งขึ้น') จนถึงปริมาณสูงสุดที่กล่าวถึง ซึ่งหมายความว่า ตัวอย่างเช่น ปริมาณเริ่มต้นเริ่มต้นจะเป็น 40 ไมโครกรัมของ Clenbuterol สำหรับ 3 วันแรก และในวันที่ 4 ของรอบ ปริมาณ Clenbuterol จะเพิ่มขึ้นอีก 20 ไมโครกรัม (ตอนนี้รวมเป็น 60 ไมโครกรัมต่อวัน) และอีก 3 วันต่อมา มันก็เพิ่มขึ้นอีก ต่อ ๆ ไปเรื่อย ๆ บุคคลบางคนสามารถทนต่อการไตเตรทที่สูงขึ้นอย่างรวดเร็วได้ และคนอื่นๆ อาจต้องการการเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องที่ช้ากว่า

การไตเตรทลดลงไม่จำเป็นเมื่อยุติการใช้ Clenbuterol แม้ว่าบางคนจะมีความชอบเป็นการส่วนตัวก็ตาม

Clenbuterol แสดงครึ่งชีวิตประมาณ 37 ชั่วโมง ดังนั้นควรบริโภค Clenbuterol โดสทั้งหมดพร้อมกันในตอนเช้า ไม่จำเป็นต้องกระจายปริมาณ Clenbuterol ตลอดทั้งวัน และในความเป็นจริงจะทำให้อาการนอนไม่หลับและการรบกวนการนอนหลับแย่ลง